Vergelijking van boomsoorten

Eikenhout (Quercus Robur)

is op dit moment de op één na populairste boomsoort na essen, voornamelijk vanwege zijn korrel en porositeit, waardoor de korrel verder kan worden versterkt door borstelen en het gebruik van geschikte kleuring, of zelfs door het combineren van verschillende kleuren in de poriën en op het oppervlak. Van alle inheemse houtsoorten kan eikenhout het best omgaan met veranderingen in de luchtvochtigheid binnenshuis. Dankzij zijn stabiliteit wordt het voornamelijk vervaardigd in diktes van 15 mm. Helaas maken al deze eigenschappen en de steeds beperktere beschikbaarheid eikenhout ook tot een van de duurste inheemse houtsoorten. Eikenhout kan worden gekleurd in bijna elke gewenste kleurschakering, waarbij de meest voorkomende keuze zijn traditionele natuurlijke tint is, die past bij elk traditioneel of modern interieur. Recentelijk zijn ook subtiel getinte pastelkleuren of oppervlakteafwerkingen die droog, onbewerkt hout perfect nabootsen, naar voren gekomen.




Essenhout (Fraxinus Excelsior)

is sterk, hard en de meest flexibele van onze bomen. De natuurlijke kleur is roomwit, met een brede, lichtgele spint en een grijzig-bruine kernhout. De houtnerf wordt niet zozeer gevormd door porositeit als bij eikenhout, maar door zijn kleuring, die prachtig is uitgesproken over de groeiringen. Het kernhout kan tot donkerbruin en onregelmatig gedefinieerd zijn. In tegenstelling tot eikenhout heeft essenhout een bredere spintsectie en zijn de mergstralen of zogenaamde "spiegels" niet zichtbaar. In vergelijking met eikenhout is essenhout vloeren kleurrijker, maar in termen van natuurlijke defecten (zoals knopen, etc.) schoner en minder rustiek. Essen vloeren worden steeds populairder naast eiken vloeren, vooral vanwege hun kwaliteit, duurzaamheid, kracht en unieke uiterlijk. Kleuring kan de kleur van essen aanzienlijk onderdrukken of versterken, afhankelijk van de smaak van de klant. Het wordt vervaardigd in diktes van 14/20 mm en tot 152 mm in breedte.




Beukenhout (Fagus sylvatica)

Het is een harde houtsoort met een lichtere tint die lichtbruin kan zijn. Bij oudere bomen kan het zelfs rozeachtig zijn, wat typerend is voor de zogenaamde gestoomde beuk. Onder loofbomen is het historisch gezien het meest gebruikte hout voor meubels en vloeren, wat vandaag de dag enigszins is afgenomen. Desondanks is het nog steeds een interessant alternatief als er een geschikte tint wordt gekozen. Door de beschikbaarheid behoort het nu tot de meest betaalbare hardhouten vloeropties. Zijn lage knoopvorming en porositeit maken het een populaire keuze voor klanten die op zoek zijn naar visueel schone (niet-rustieke) vloeren. Vanwege zijn lagere weerstand tegen vochtveranderingen wordt het typisch alleen geproduceerd in breedtes tot 90 mm voor massief houten vloeren. Het is verkrijgbaar in veel kleurvariaties, wat vaak aantrekkelijk is voor klanten die beukenhout hebben vermeden vanwege het frequente gebruik en de associatie met traditionele parketvloeren.